အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသားတစ်ဦးသည် စွန့်ပစ်ပလပ်စတစ်များဖြင့် အုတ်တစ်ခုဖန်တီးနိုင်ခဲ့

အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသားတစ်ဦးသည် ရိုးရာအုတ်ဖုတ်လုပ်ငန်းသို့ သွားရောက်လည် ပတ်ရင်း သူမြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့အရာကို အံ့သြသွားခဲ့သည်။

“ကျွန်တော်ရဲ့ တွက်ချက်မှုကတော့ ဒီခရီးစဉ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ”ဟု၂ဝ၁၆ခုနှစ်က အုတ်ဖုတ်လုပ်ငန်းသို့သွားရောက်လည် ပတ်ခဲ့သည့် အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသား Abhishek Banerjeeက ပြောပြခဲ့ပါတယ်။

“အဲဒီမှာရှိတဲ့အလုပ်သမားတွေကိုအရမ်းရက်စက်စွာဆက်ဆံတာကိုကျွန်တော်တို့တွေ့ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီအုတ်ဖုတ်မီးဖိုရဲ့အလုပ်လုပ်တဲ့အခြေအနေကအရမ်းကိုမသင့်တော်ဘူး။

လူတွေဟာလက်ကို အသုံးပြုပြီး ရွှံ့တူးကြတယ်။ "လို့ သူကပြောပါတယ်။ အုတ်ဖုတ်တဲ့ လုပ်ငန်းမှာ အလုပ်သမားတွေအနေနဲ့ အလုပ်လုပ်ရတဲ့အခြေအနေကကြမ်းတမ်းမှု တွေရှိနေတယ်။

အလုပ်သမားများတွေအနေနဲ့ခေတ်သစ်ကျွန်စနစ်တစ်ခုနဲ့ ကျွန်ပြုခံနေရပြီး ချေးယူထားသည့် အကြွေးများကို အတိုးနှုန်းသက်သာစွာပေးဆပ်ရန် အလုပ်လုပ်နေကြခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

သို့သော် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အုတ်ဖုတ်မီးဖိုသည် ၁၄၀,၀၀၀ဝန်းကျင်ရှိနေခြင်းကြောင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် အတွက် ကုန်ကျစရိတ်ကလည်းရှိနေပြန်တယ်။

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ညစ်ညမ်းမှုကိုဖြစ်ပေါ်စေရုံမျှမက အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါများဖြစ်ပွားစေပြီး ဒေသခံကောက်ပဲသီးနှံများကို ဖျက်ဆီးနိုင်သည့် ဖုန်မှုန့်နှင့် ဆာလဖာဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို လည်းဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။

လေ့လာမှုတစ်ခုအရအိန္ဒိယ၏ အုတ်ဖုတ်မီးဖိုများသည်နှစ်စဉ်ကျောက်မီးသွေးတန်ချိန် ၁၅ သန်းမှ ၂၀ သန်းအထိလောင် ကျွမ်းစေနိုင်သည် ဟုလေ့လာမှုတစ်ခုကဆိုသည်။

၎င်းသည်ရာသီဥတုပူနွေးစေ သောကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုက်ဓာတ်ငွေ့တန်ချိန် သန်း ၄၀ ကျော်ကိုလေထုထဲသို့ထုတ်လွှတ်သည်။ ရောင်စုံပလပ်စတစ်အုတ်များကဲ့သို့ ကျွန်တော်ဟာ Jadavpurတက္ကသိုလ်မှာကျောင်းတက်တုန်းက အုတ်ဖုတ်မှုတွေနဲ့တီထွင်ဖန်တီးမှုနဲ့ လူမှုရေးအရအကျိုးရှိတဲ့အခြားရွေးချယ်စရာတစ်ခုကိုရှာဖွေချင်ခဲ့တယ်။

၂ဝ၁၇ခုနှစ်မှာတော့ ကျွန်တော့်အတန်းဖော်တွေဖြစ်တဲ့ Agnimitra Sengupta၊ Ankan Podder နှင့် Utsav Bhattacharyya တို့နဲ့အတူ Qubeလို့ခေါ်တဲ့ လူမှုရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုကို ထူထောင်ခဲ့တယ်။

၎င်းလုပ်ငန်းက ပလပ်စတစ်ဖြစ်ပြီး စွန့်ပစ်ပလပ်စတစ်ဖြင့် ပြုလုပ်တဲ့ အုတ်တစ်ခုဖြစ်တယ်။ ပလပ်စတစ်အုတ် Banerjeeနှင့် သူ၏သူငယ်ချင်းအဖွဲ့တို့သည် အနောက်ဘင်္ဂလားရှိစွန့်ပစ် ပစ္စည်းများကို စုဆောင်းခဲ့ကြသည်။

ပုလင်းခွံများ၊တစ်ခါသုံးအိတ်များအပါအဝင် အမှိုက်များကို စတင်စုဆောင်ခဲ့သည်။ထို့နောက် အဆိုပါအမှိုက်များကို သန့်စင်ခဲ့ကြသည်။ယင်းအမှိုက်များကို စုပေါင်းကာ ဖျက်စီးခြင်းကို ကိုယ်တိုင်လုပ်ရသည့် အခြေအနေများရှိခဲ့သည်။

အုတ်တစ်ခုစီသည်ရူပီး ၅ မှ ၆ အထိ (၈ ဆင့်ခန့်) ကျသင့်ပြီးပျမ်းမျှရွှံ့အုတ်တစ်လုံးသည်ရူပီး ၁၀ (၁၄ ဆင့်) ဖြင့်ပြန်လည်ရောင်းချနိုင်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော်တို့ အုတ်တွေက တခြားအုတ်တွေနဲ့မတူပါဘူး ကျွန်တော်တို့ ဘယ်စက်ကိုမှအသုံးပြုခြင်းမရှိပဲ ထုတ်လုပ်ထားတဲ့ အုတ်တွေဖြစ်တယ်လို့ Banerjee ကပြောပါတယ်။

“ ဒီအုတ်တွေက ရောင်စုံပလပ်စတစ်အုတ်များနှင့်တူသည်”ဟုအသက် ၂၂နှစ်အရွယ်ရှိပြီဖြစ်သော Banerjeeကရှင်းပြတယ်။အောက်ခြေနဲ့ ထိပ်ပိုင်းတွေမှာချိတ်ဆက်ထားတဲ့ မြောင်းတွေရှိပြီး တစ်ခုနဲ့တစ်ခု အပြန်အလှန်သော့ခတ်ထားတဲ့ ပုံစံမျိုးရှိတဲ့ အုတ်တွေဖြစ်ပါတယ် လို့သူကဆိုပါတယ်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် တစ်ရက်လျှင် တန်ချိန် ၂၅ဝဝဝအလေးချိန်ရှိ ပလပ်စတစ်များကို စွန့်ပစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိပြီး ၄ဝရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို စုဆောင်းနိုင်ခြင်းမရှိပါဘူး။” ကျွန်တော်တို့ဟာ အမှိုက်ထဲကနေ ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲတဲ့ အရာတစ်ခုကို တည်ဆောက်မှုပြုလုပ်နေခြင်းဖြစ်ပါတယ်”ဟု Banerjee ကပြောပါတယ်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံမှာ တစ်နှစ်ကို ပလပ်စတစ်တန်ချိန် ၉သန်းကျော်ထွက်ရှိပါတယ်။ဒီအမှိုက်တွေက အိန္ဒိယနိုင်ငံ Rajasthan ပြည်နယ်မှာရှိတဲ့ Ajmerမြစ်တစ်လျှောက်မှာ တွေ့ရပါတယ်။

စွန့်ပစ်ပစ္စည်းနှင့် ထုတ်လွှတ်မှုလျော့ချ အုတ်ဖုတ်တဲ့လုပ်ငန်းက မီးဖိုနဲ့မော်တာတွေကို လျော့ချခြင်းဖြင့် အုတ်ထုတ်လုပ်မှုကိုမြှင့်တင်မည်ဖြစ်ပြီး ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ထုတ်လွှင့်မှုကိုလျော့ချနိုင်ရန်နှင့် ပလပ်စတစ်သည် စွမ်းအင်အသုံးပြုမှုကို ၇ဝ ရာခိုင်နှုန်း သက်သာစေကြောင်း Banerjee ကပြောပါတယ်။

ပလပ်စတစ်အုတ်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် စွန့်ပစ်ပလပ်စတစ် ၁.၆ ကီလိုဂရမ်ပါရှိပါတယ်။ ၎င်းတို့ကိုအဆောက်အဦးများတွင် စမ်းသပ်ခြင်းမရှိသေးသော်လည်း သူတို့၏မီးခံနိုင်မှုနှင့်ကြာရှည်ခံမှုဆိုင်ရာစမ်းသပ်မှုများမှာယခုတိုးတက်လျက်ရှိသည်။

Banerjee က၎င်းတို့သည်ရိုးရာရွှံ့အုတ်များထက်ကြာရှည်ခံနိုင်ပြီး၊ ပလတ်စတစ်အညစ်အကြေးများကိုပတ်ဝန်းကျင်မှရာစုနှစ်များစွာဖယ်ရှားပစ်နိုင်မည်ဟုယုံကြည်သည်။ Banerjee သည်အိန္ဒိယကိုရေရှည်တည်တံ့အောင်လုပ်လိုသောဆန္ဒအတွက် သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါ။

အိန္ဒိယနိုင်ငံ သည်ကမ္ဘာပေါ်တွင်ဖြုန်းတီးမှုအနည်းဆုံး သောနိုင်ငံများထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးဖိုရမ်မှ Arundhati Pandey အဆိုအရ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်း၊ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်း နှင့်ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်စံသတ်မှတ်ချက် တစ်ခုဖြစ်သည်။လူတစ်ဦးချင်းထုတ်လွှတ်မှုသည် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုရှိဆယ်ပုံ တစ်ပုံကျော်သောလူဦးရေနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် အိမ်ထောင်စုများတွင် ပုံမှန်ဖြစ်သည်။

Jadavpurတက္ကသိုလ်စတင်ဖွင့်လှစ်ခြင်းကိုသူ၏အစောပိုင်းကာလများမှစတင်ကာ ထောက်ခံခဲ့သည်။ "အဲဒီကနေစပြီးတော့ကျွန်တော်တို့ထုတ်ကုန်ကိုစတင်တီထွင်လာခဲ့ပြီးနောက်မှာတော့အရှိန်မြှင့်လာတယ်" ဟု Banerjee ကဆိုသည်။ Banerjee ၏ဆန်းသစ်တီထွင်မှုသည်သူ့ကိုအသိအမှတ်ပြုခံရပြီးဖြစ်သည်။

သူသည်ယူနိုက်တက်ကင်းဒမ်း၏ ၂၀၁၈ ကမ္ဘာ့ချန်ပီယံဆုအတွက်ဒေသဆိုင်ရာဗိုလ်လုပွဲဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည် Yunus ၏အစိတ်အပိုင်းလည်းဖြစ်သည်လူငယ်လူမှုရေးစွန့် ဦး တီထွင်သူများကိုလေ့ကျင့်သင်ကြားပေးသော Yunus Global Fellowship နှင့် Qube ကိုတည်ထောင်သူများသည် Forbes မဂ္ဂဇင်း၏အသက် ၃၀ အောက် ၃၀ တွင်အာရှရှိလူမှုစွမ်းဆောင်ရှင်များစာရင်းတွင်ပါဝင်သည်။ Banerjee သည်ငယ်ရွယ်သောအင်ဂျင်နီယာများနှင့်စွန့် ဦး တီထွင်သူများကိုကြီးမားသော အိပ်မက်မက်ရန်အားပေးလိမ့်မည်။

နောင်လာမည့်ဆယ်စုနှစ်များတွင်သူတို့၏အလုပ်အပေါ်မည်သည့်ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ်သက်ရောက်နိုင်မည်ကိုဂရုစိုက်ရန်လည်းတိုက်တွန်းလိမ့်မည်။

ကျွန်ုပ်အကြံပေးလိုသည်မှာရေရှည်တွင်ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲသောရည်မှန်းချက်တစ်ခုထားရှိခြင်းအားဖြင့်တစ်စုံတစ်ခုကိုစတင်ရန်ဖြစ်သည်။ ရှုထောင့်ပေါင်းစုံကိုရယူပါ။ ထို့နောက်သင်၏စီးပွားရေးစီမံချက်ကိုလုပ်ပါ။အဲဒါထဲကပိုက်ဆံရှာ။

အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသားတစ်ဦးသည် စွန့်ပစ်ပလပ်စတစ်များဖြင့် အုတ်တစ်ခုဖန်တီးနိုင်ခဲ့ အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသားတစ်ဦးသည် ရိုးရာအုတ်ဖုတ်လုပ်ငန်းသို့ သွားရောက်လည် ပတ်ရင်း သူမြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့အရာကို အံ့သြသွားခဲ့သည်။

“ကျွန်တော်ရဲ့ တွက်ချက်မှုကတော့ ဒီခရီးစဉ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ”ဟု၂ဝ၁၆ခုနှစ်က အုတ်ဖုတ်လုပ်ငန်းသို့သွားရောက်လည် ပတ်ခဲ့သည့် အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသား Abhishek Banerjeeက ပြောပြခဲ့ပါတယ်။

“အဲဒီမှာရှိတဲ့အလုပ်သမားတွေကိုအရမ်းရက်စက်စွာဆက်ဆံတာကိုကျွန်တော်တို့တွေ့ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့အဲဒီအုတ်ဖုတ်မီးဖိုရဲ့အလုပ်လုပ်တဲ့အခြေအနေကအရမ်းကိုမသင့်တော်ဘူး။ လူတွေဟာလက်ကို အသုံးပြုပြီး ရွှံ့တူးကြတယ်။ "လို့ သူကပြောပါတယ်။

အုတ်ဖုတ်တဲ့ လုပ်ငန်းမှာ အလုပ်သမားတွေအနေနဲ့ အလုပ်လုပ်ရတဲ့အခြေအနေကကြမ်းတမ်းမှု တွေရှိနေတယ်။ အလုပ်သမားများတွေအနေနဲ့ခေတ်သစ်ကျွန်စနစ်တစ်ခုနဲ့ ကျွန်ပြုခံနေရပြီး ချေးယူထားသည့် အကြွေးများကို အတိုးနှုန်းသက်သာစွာပေးဆပ်ရန် အလုပ်လုပ်နေကြခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

သို့သော် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အုတ်ဖုတ်မီးဖိုသည် ၁၄၀,၀၀၀ဝန်းကျင်ရှိနေခြင်းကြောင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် အတွက် ကုန်ကျစရိတ်ကလည်းရှိနေပြန်တယ်။သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ညစ်ညမ်းမှုကိုဖြစ်ပေါ်စေရုံမျှမက အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါများဖြစ်ပွားစေပြီး ဒေသခံကောက်ပဲသီးနှံများကို ဖျက်ဆီးနိုင်သည့် ဖုန်မှုန့်နှင့် ဆာလဖာဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို လည်းဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။

လေ့လာမှုတစ်ခုအရအိန္ဒိယ၏ အုတ်ဖုတ်မီးဖိုများသည်နှစ်စဉ်ကျောက်မီးသွေးတန်ချိန် ၁၅ သန်းမှ ၂၀ သန်းအထိလောင် ကျွမ်းစေနိုင်သည်ဟု လေ့လာမှုတစ်ခုကဆိုသည်။ ၎င်းသည်ရာသီဥတုပူနွေးစေ သောကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုက်ဓာတ်ငွေ့တန်ချိန် သန်း ၄၀ ကျော်ကိုလေထုထဲသို့ထုတ်လွှတ်သည်။

ရောင်စုံပလပ်စတစ်အုတ်များကဲ့သို့ ကျွန်တော်ဟာ Jadavpurတက္ကသိုလ်မှာကျောင်းတက်တုန်းက အုတ်ဖုတ်မှုတွေနဲ့တီထွင်ဖန်တီးမှုနဲ့ လူမှုရေးအရအကျိုးရှိတဲ့အခြားရွေးချယ်စရာတစ်ခုကိုရှာဖွေချင်ခဲ့တယ်။

၂ဝ၁၇ခုနှစ်မှာတော့ ကျွန်တော့်အတန်းဖော်တွေဖြစ်တဲ့ Agnimitra Sengupta၊ Ankan Podder နှင့် Utsav Bhattacharyya တို့နဲ့အတူ Qubeလို့ခေါ်တဲ့ လူမှုရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုကို ထူထောင်ခဲ့တယ်။၎င်းလုပ်ငန်းက ပလပ်စတစ်ဖြစ်ပြီး စွန့်ပစ်ပလပ်စတစ်ဖြင့် ပြုလုပ်တဲ့ အုတ်တစ်ခုဖြစ်တယ်။ ပလပ်စတစ်အုတ် Banerjeeနှင့် သူ၏သူငယ်ချင်းအဖွဲ့တို့သည် အနောက်ဘင်္ဂလားရှိစွန့်ပစ် ပစ္စည်းများကို စုဆောင်းခဲ့ကြသည်။

ပုလင်းခွံများ၊တစ်ခါသုံးအိတ်များ အပါအဝင် အမှိုက်များကို စတင်စုဆောင်ခဲ့သည်။ထို့နောက် အဆိုပါအမှိုက်များကို သန့်စင်ခဲ့ကြသည်။ယင်းအမှိုက်များကို စုပေါင်းကာ ဖျက်စီးခြင်းကို ကိုယ်တိုင်လုပ်ရသည့် အခြေအနေများရှိခဲ့သည်။အုတ်တစ်ခုစီသည်ရူပီး ၅ မှ ၆ အထိ (၈ ဆင့်ခန့်) ကျသင့်ပြီးပျမ်းမျှရွှံ့အုတ်တစ်လုံးသည်ရူပီး ၁၀ (၁၄ ဆင့်) ဖြင့်ပြန်လည်ရောင်းချနိုင်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော်တို့ အုတ်တွေက တခြားအုတ်တွေနဲ့မတူပါဘူး ကျွန်တော်တို့ ဘယ်စက်ကိုမှအသုံးပြုခြင်းမရှိပဲ ထုတ်လုပ်ထားတဲ့ အုတ်တွေဖြစ်တယ်လို့ Banerjee ကပြောပါတယ်။ “ ဒီအုတ်တွေက ရောင်စုံပလပ်စတစ်အုတ်များနှင့်တူသည်”ဟုအသက် ၂၂နှစ်အရွယ်ရှိပြီဖြစ်သော Banerjeeကရှင်းပြတယ်။အောက်ခြေနဲ့ ထိပ်ပိုင်းတွေမှာချိတ်ဆက်ထားတဲ့ မြောင်းတွေရှိပြီး တစ်ခုနဲ့တစ်ခု အပြန်အလှန်သော့ခတ်ထားတဲ့ ပုံစံမျိုးရှိတဲ့ အုတ်တွေဖြစ်ပါတယ် လို့သူကဆိုပါတယ်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် တစ်ရက်လျှင် တန်ချိန် ၂၅ဝဝဝအလေးချိန်ရှိ ပလပ်စတစ်များကို စွန့်ပစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိပြီး ၄ဝရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို စုဆောင်းနိုင်ခြင်းမရှိပါဘူး။” ကျွန်တော်တို့ဟာ အမှိုက်ထဲကနေ ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲတဲ့ အရာတစ်ခုကို တည်ဆောက်မှုပြုလုပ်နေခြင်းဖြစ်ပါတယ်”ဟု Banerjee ကပြောပါတယ်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံမှာ တစ်နှစ်ကို ပလပ်စတစ်တန်ချိန် ၉သန်းကျော်ထွက်ရှိပါတယ်။ဒီအမှိုက်တွေက အိန္ဒိယနိုင်ငံ Rajasthan ပြည်နယ်မှာရှိတဲ့ Ajmerမြစ်တစ်လျှောက်မှာ တွေ့ရပါတယ်။ စွန့်ပစ်ပစ္စည်းနှင့် ထုတ်လွှတ်မှုလျော့ချ အုတ်ဖုတ်တဲ့လုပ်ငန်းက မီးဖိုနဲ့မော်တာတွေကို လျော့ချခြင်းဖြင့် အုတ်ထုတ်လုပ်မှုကိုမြှင့်တင်မည်ဖြစ်ပြီး ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ထုတ်လွှင့်မှုကိုလျော့ချနိုင်ရန်နှင့် ပလပ်စတစ်သည် စွမ်းအင်အသုံးပြုမှုကို ၇ဝ ရာခိုင်နှုန်း သက်သာစေကြောင်း Banerjee ကပြောပါတယ်။

ပလပ်စတစ်အုတ်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် စွန့်ပစ်ပလပ်စတစ် ၁.၆ ကီလိုဂရမ်ပါရှိပါတယ်။၎င်းတို့ကိုအဆောက်အဦးများတွင်စမ်းသပ်ခြင်းမရှိသေးသော်လည်းသူတို့၏မီးခံနိုင်မှုနှင့်ကြာရှည်ခံမှုဆိုင်ရာစမ်းသပ်မှုများမှာယခုတိုးတက်လျက်ရှိသည်။

Banerjee က၎င်းတို့သည်ရိုးရာရွှံ့အုတ်များထက်ကြာရှည်ခံနိုင်ပြီး၊ ပလတ်စတစ်အညစ်အကြေးများကိုပတ်ဝန်းကျင်မှရာစုနှစ်များစွာဖယ်ရှားပစ်နိုင်မည်ဟုယုံကြည်သည်။ Banerjee သည်အိန္ဒိယကိုရေရှည်တည်တံ့အောင်လုပ်လိုသောဆန္ဒအတွက် သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါ။

အိန္ဒိယနိုင်ငံ သည်ကမ္ဘာပေါ်တွင်ဖြုန်းတီးမှု အနည်းဆုံး သောနိုင်ငံများထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးဖိုရမ်မှ Arundhati Pandey အဆိုအရ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်း၊ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်း နှင့်ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်စံသတ်မှတ်ချက် တစ်ခုဖြစ်သည်။

လူတစ်ဦးချင်းထုတ်လွှတ်မှုသည် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုရှိဆယ်ပုံ တစ်ပုံကျော်သောလူဦးရေနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် အိမ်ထောင်စုများတွင် ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ Jadavpurတက္ကသိုလ်စတင်ဖွင့်လှစ်ခြင်းကိုသူ၏အစောပိုင်းကာလများမှစတင်ကာ ထောက်ခံခဲ့သည်။ "အဲဒီကနေစပြီးတော့ကျွန်တော်တို့ ထုတ်ကုန်ကိုစတင်တီထွင်လာခဲ့ပြီးနောက်မှာတော့အရှိန်မြှင့်လာတယ်" ဟု Banerjee ကဆိုသည်။

Banerjee ၏ဆန်းသစ်တီထွင်မှုသည်သူ့ကိုအသိအမှတ်ပြုခံရပြီးဖြစ်သည်။သူသည်ယူနိုက်တက်ကင်းဒမ်း၏ ၂၀၁၈ ကမ္ဘာ့ချန်ပီယံဆုအတွက်ဒေသဆိုင်ရာဗိုလ်လုပွဲဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည် Yunus ၏အစိတ်အပိုင်းလည်းဖြစ်သည်လူငယ်လူမှုရေးစွန့် ဦး တီထွင်သူများကိုလေ့ကျင့်သင်ကြားပေးသော Yunus Global Fellowship နှင့် Qube ကိုတည်ထောင်သူများသည် Forbes မဂ္ဂဇင်း၏အသက် ၃၀ အောက် ၃၀ တွင်အာရှရှိလူမှုစွမ်းဆောင်ရှင်များ စာရင်းတွင်ပါဝင်သည်။

Banerjee သည်ငယ်ရွယ်သောအင်ဂျင်နီယာများနှင့်စွန့် ဦး တီထွင်သူများကိုကြီးမားသော အိပ်မက်မက်ရန်အားပေးလိမ့်မည်။ နောင်လာမည့်ဆယ်စုနှစ်များတွင်သူတို့၏အလုပ်အပေါ်မည်သည့်ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ်သက်ရောက်နိုင်မည်ကိုဂရုစိုက်ရန်လည်းတိုက်တွန်းလိမ့်မည်။

ကျွန်ုပ်အကြံပေးလိုသည်မှာရေရှည်တွင်ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲသောရည်မှန်းချက်တစ်ခုထားရှိခြင်းအားဖြင့်တစ်စုံတစ်ခုကိုစတင်ရန်ဖြစ်သည်။ ရှုထောင့်ပေါင်းစုံကိုရယူပါ။ ထို့နောက်သင်၏စီးပွားရေးစီမံချက်ကိုလုပ်ပါ။အဲဒါထဲကပိုက်ဆံရှာ။ "